ekspozycja

Zwiększa lub zmniejsza całościową jasność obrazu.

Moduł posiada dwa tryby pracy:

ręczny
Ustawia ręcznie ekspozycję, poziom czerni oraz próg odcinania.
auto (tylko zdjęcia RAW)
Dla automatycznego ustawienia ekspozycji przeprowadza analizę histogramu. Darktable automatycznie ustawia kompensację ekspozycji, wymaganą dla przesunięcia wybranego percentyla do wybranego docelowego poziomu (zob. definicje poniżej). Tryb jest szczególnie użyteczny do automatycznej zmiany wielu zdjęć na podobną ekspozycję. Typowym przykładem użycia trybu automatycznego jest deflickering zdjęć time-lapse.

🔗kontrolki modułu

tryb
Wybierz tryb operacji (automatyczny/ręczny).
skompensuj ekspozycję aparatu (tryb ręczny)
Automatycznie usuwa korektę ekspozycji z aparatu (braną z danych Exif obrazu).
ekspozycja (tryb ręczny)
Zwiększa (przesunięciem w prawo) lub zmniejsza (przesunięciem w lewo) wartość ekspozycji (EV). Aby dostosować więcej, niż domyślne limity pokazane na suwaku, kliknij PPM i wprowadź żądaną wartość do +/-18 EV (patrz sterowanie modułem).
Próbnik kolorów po prawej stronie ustawia ekspozycję w taki sposób, aby średnia dla wybranego obszaru odpowiadała docelowej jasności zdefiniowanej w opcjach obszarowego mapowania ekspozycji.
próg odcinania (tryb ręczny)
Określa procent jasnych wartości do odcięcia podczas obliczania ekspozycji i korekty poziomu czerni. Użyj próbnika do pobrania fragmentu zdjęcia, użytecznego do obliczeń.
percentyl (tryb automatyczny)
Określa lokalizację na histogramie dla użycia do automatycznej korekty ekspozycji. Wartość percentyla 50% określa pozycję na histogramie, dla której 50% wartości pikseli znajduje się powyżej i 50% poniżej tej wartości ekspozycji.
docelowy poziom (tryb automatyczny)
Określa docelowy poziom automatycznej korekty ekspozycji (EV) względem punktu bieli aparatu.
korekta poziomu czerni (tryb ręczny i automatyczny)
Dostosowuje punkt czerni dla przywrócenia ujemnych wartości RGB.

Uwaga: Nie używaj korekty poziomu czerni dla zagęszczenia czerni, ponieważ może to wyciąć z gamutu kolory sąsiednie poprzez wygenerowanie ujemnych wartości RGB. Może to powodować problemy w modułach znajdujących się dalej w kolejce przetwarzania. Jeśli chcesz wzmocnić czernie, skorzystaj zamiast tego z krzywej mapowania tonów. Możesz na przykład użyć suwaka względnej ekspozycji czerni modułu krzywej filmowej rgb lub bardziej zaakcentować wierzchołek krzywej w module krzywej bazowej.

🔗miejscowe mapowanie ekspozycji

Funkcja mapowania obszarów została zaprojektowana, aby ułatwić edycję wsadową serii zdjęć w efektywny sposób. W tym scenariuszu zazwyczaj tworzysz pojedyncze zdjęcie referencyjne dla całej partii, a następnie kopiujesz i wklejasz stos historii wywołania do wszystkich pozostałych obrazów w serii.

Niestety, światło często zmienia się nieznacznie pomiędzy zdjęciami, nawet w ramach tej samej serii wykonanej w tych samych warunkach. Może to wynikać z przejścia chmury obok słońca w naturalnym świetle, odbić powierzchniowych, które pod innym kątem mają mniejszy „blask” lub po prostu z powodu nieuniknionej zmienności apertury mechanicznej przysłony. Każdy obraz będzie nadal wymagał indywidualnego dostrojenia, jeśli chcesz uzyskać idealnie równy wygląd całej serii, a to może być zarówno czasochłonne, jak i frustrujące.

Mapowanie ekspozycji obszarowej umożliwia zdefiniowanie docelowej jasności pod względem ekspozycji dla określonego obszaru obrazu (próbki kontrolnej), którą następnie porównujesz z tą samą docelową jasnością na innych obrazach. Próbką kontrolną może być krytyczna część obiektu, która musi mieć stałą jasność, lub nieruchoma i równomiernie oświetlona powierzchnia w serii zdjęć.

Proces mapowania składa się z dwóch etapów.

🔗krok 1: ustaw cel

Istnieją dwa sposoby ustawiania docelowej jasności próbki kontrolnej:

  1. jeśli znasz lub spodziewasz się dowolnej jasności próbki kontrolnej (np. szarej kartki, wzornika kolorów, produktu lub logo o określonej jasności), możesz ustawić jej wartość L bezpośrednio w przestrzeni CIE Lab 1976,

  2. jeśli chcesz po prostu dopasować parametry wywołania zdjęcia referencyjnego, ustaw tryb obszaru na miara, następnie włącz próbnik kolorów (po prawej stronie suwaka ekspozycji) i narysuj prostokąt nad próbką kontrolną. Kolumna input zostanie następnie zaktualizowana o wartość jasności próbki kontrolnej przed korektą ekspozycji, a kolumna target pokaże wynikową jasność próbki kontrolnej po zastosowaniu bieżących ustawień ekspozycji.

Jeśli zresetujesz wartość jasności, wartość domyślna to 50% (średnia szarość) — może to być przydatne do szybkiego ustawienia średniej ekspozycji dowolnego obrazu.

Pamiętaj, że wartość docelowa nie jest resetowana po zresetowaniu samego modułu, ale jest przechowywana na czas nieokreślony w konfiguracji darktable i będzie dostępna przy następnym uruchomieniu lub następnym wywoływanym zdjęciu.

🔗krok 2: dopasuj cel

Po otwarciu nowego obrazu tryb miejscowy zostaje automatycznie zresetowany do korekty. Korzystając z próbnika kolorów dołączonego do suwaka ekspozycji, możesz bezpośrednio ponownie wybrać próbkę kontrolną na nowym obrazie. Prawidłowe ustawienie ekspozycji wymagane dla próbki kontrolnej, aby dopasować zapamiętaną jasność docelową, zostanie automatycznie obliczone, a ustawienie zostanie zaktualizowane w tej samej operacji.

Tę operację można powtarzać tyle razy, z ilu zdjęć składa się seria, bez dalszej pracy.

Uwaga 1: Próba dopasowania jasności przemieszczanych na różnych zdjęciach części obiektu może okazać się trudna z uwagi na zmiany w oświetleniu w miarę zmiany ich ustawienia w stosunku do głównego źródła światła. Na przykład część twarzy w niektórych ujęciach może być w pełni oświetlona, a w innych częściowo zacieniona. Próbka kontrolna o nierównomiernym oświetleniu zazwyczaj nie zapewni solidnego odniesienia do dopasowania jasności w serii i może wymagać więcej pracy, niż ręczne dopasowanie jej za pomocą wizualnej informacji zwrotnej.

Uwaga 2: Moduł ekspozycji działa (domyślnie) w scenocentrycznej, liniowej, “aparatowej” części RGB w kolejce przetwarzania, przed zastosowaniem wejściowego profilu kolorów. Jednakże konwersja z przestrzeni RGB kamery do przestrzeni CIE Lab 1976 opiera się na wejściowym profilu koloru. Wszystkie wskaźniki jasności L podane w ustawieniach mapowania obszarowego będą korzystać z profilu wejściowego, zdefiniowanego później w module wejściowego profilu koloru w celu dokładnego przeprowadzenia konwersji, ale sama konwersja zakłada sygnał liniowy (RAW) i nie będzie działać w przypadku obrazów JPEG i PNG (które są kodowane nieliniowo przed modułem wejściowego profilu kolorów). Jeśli chcesz używać tej funkcji na obrazach innych niż RAW, musisz przenieść moduł ekspozycji po wejściowym profilu kolorów lub użyć presetu kolejności modułów wer. 3.0 dla wejścia JPEG/nie-RAW.

Uwaga 3: Idealne dopasowanie próbki kontrolnej do docelowej jasności może w dalszym ciągu nie dać podobnego wyniku percepcyjnego, nawet jeśli liczby są dokładnie takie same. Na przykład, jeśli obiekt znajduje się na tle złożonym z części jasnych i ciemnych, stosunek obszarów jasnych do obszarów ciemnych będzie miał wpływ na postrzeganie kontrastu i jasności. Jeśli ten stosunek zmieni się w całej serii, jasność obiektu nie będzie wydawać się stała, mimo że wartość jasności jest dokładnie stała. Więcej szczegółów znajdziesz w iluzji cienia szachownicy i iluzji Chubba.

translations