doktor negatywów

Przetwarza zeskanowane klisze negatywowe.

Obraz negatywu możesz otrzymać przy użyciu skanera klisz, fotografując go pod białe światło (stół podświetlany lub monitor komputerowy) bądź przy użyciu samodzielnej lampy błyskowej.

🔗przygotowanie

Jeżeli obraz negatywu został uzyskany za pomocą aparatu cyfrowego, to aby uzyskać wierne kolory w finalnym obrazie, należy wziąć pod uwagę następujące punkty:

Podczas robienia zdjęcia dostosuj ekspozycję, aby w pełni wykorzystać cały zakres dynamiczny sensora aparatu — tj. „naświetlaj do prawej” tak, aby histogram w aparacie dotykał prawej strony bez przycinania obrazu.
Upewnij się, że balans bieli jest prawidłowo ustawiony, aby skompensować źródło światła użyte do oświetlania negatywu. Możesz zrobić zdjęcie profilowe źródła światła bez negatywu przed nim, a następnie użyć funkcji „wykryty z obszaru” w module balansu bieli w celu uzyskania referencyjnego ustawienia balansu bieli. Można je następnie zmienić w styl lub po prostu wkleić na zdjęcia wykonane z negatywów filmowych.
Zastosuj standardową lub ulepszoną matrycę kamery w module wejściowego profilu koloru.

Podczas skanowania lub fotografowania negatywu kliszy upewnij się, że w przechwyconym obrazie znajduje się jakiś nienaświetlony fragment kliszy. Jest to wymagane do ustawienia parametru Dmin (patrz poniżej). Jeśli nie jest to możliwe (np. uchwyt filmu całkowicie zasłania nienaświetlone fragmenty filmu), możesz zrobić osobne zdjęcie nienaświetlonej części filmu, zmierzyć parametr Dmin tego obrazu, a następnie wkleić to ustawienie do reszty obrazów z tego filmu.

Podczas wywoływania zeskanowanych/fotografowanych negatywów filmowych zaleca się wyłączenie wszelkich modułów odwzorowania tonów, takich jak krzywa filmowa rgb czy krzywa bazowa.

Parametr profil roboczy w module wejściowego profilu koloru powinien być ustawiony na linear Rec2020 RGB lub na profil ICC reprezentujący rzeczywistą przestrzeń kolorów emulsji kliszy. Niektóre przykłady takich profili ICC można znaleźć w następujących postach na forum:

Uwaga: jeśli chcesz użyć korektora tonów z doktorem negatywów, musisz go umieścić w kolejce przetwarzania po module doktora negatywów, ponieważ korektor tonów nie jest przeznaczony do pracy z negatywami.

🔗kontrolki modułu

Zdecydowanie zalecamy ustawienie parametrów w kolejności, w jakiej są one prezentowane w GUI. Zacznij od ustawienia błony filmowej, a następnie przejrzyj kolejno każdą z kart (film, korekcje, odbitka) od góry do dołu w każdej zakładce.

Podczas korzystania z próbników kolorów należy uważać, aby nie pobrać próbek z obszarów kurzu i zadrapań, które mogą zniekształcić dane pobrane z obszaru próbkowania.

błona filmowa: Pierwszym krokiem jest wybranie opcji „film kolorowy” lub „film czarno-biały” z listy rozwijanej błona filmowa. Jeśli wybierzesz „film czarno-biały”, wszelkie suwaki, które są używane tylko do koloru, zostaną ukryte.

🔗film

Ta zakładka zawiera szereg podstawowych ustawień. Jeśli po dostosowaniu tych ustawień obraz nadal nie jest taki, jak byś chciał, możesz wprowadzić dalsze poprawki na karcie korekcje. Są to ustawienia techniczne i służą podobnemu celowi, co zakładka scena w module krzywej filmowej rgb, ponieważ dostosowują punkty czerni i bieli, a tym samym definiują zakres dynamiczny negatywu.

kolor materiału filmu: Zeskanuj próbkę obszaru materiału filmu. Jest to obszar tuż poza obrazem (nienaświetlona część filmu). Jeśli pracujesz z czarno-białymi negatywami, możesz pozostawić ten suwak w domyślnej wartości (biały). Jeśli pracujesz na filmie kolorowym, kliknij próbnik kolorów po prawej stronie paska kolorów, co utworzy ramkę ograniczającą, obejmującą około 98% obrazu. Następnie kliknij i przeciągnij przez obszar negatywu, który zawiera tylko nienaświetloną taśmę filmową. Spowoduje to automatyczne obliczenie wartości dla suwaków D min. Prawdopodobnie w tym momencie obraz nadal będzie wyglądał na zbyt ciemny, ale możesz to później poprawić.
D min: Jeśli błona filmowa jest ustawiona na „film czarno-biały”, ten suwak wskazuje minimalną wartość odpowiadającą nienaświetlonej kliszy. Jeśli błona filmowa jest ustawiona na „film kolorowy”, ta kontrolka będzie się składać z 3 oddzielnych suwaków, po jednym dla każdego z kanałów czerwonego, zielonego i niebieskiego.
D max: Ten suwak przedstawia zakres dynamiczny kliszy i skutecznie ustawia jej punkt bieli. Przeciągnięcie tego suwaka w lewo spowoduje rozjaśnienie negatywu. Przeciągnięcie go w prawo spowoduje przyciemnienie negatywu. Podczas ręcznego dostosowywania tego suwaka dobrze jest uważnie obserwować histogram, aby upewnić się, że nie przycinasz świateł (gdzie histogram został przesunięty zbyt daleko poza prawą stronę wykresu). Jeśli klikniesz ikonę próbnika kolorów (po prawej), moduł automatycznie obliczy tę wartość, aby zapewnić maksymalne wykorzystanie histogramu bez obcinania. Aby użyć próbnika kolorów, kliknij i przeciągnij, aby narysować prostokąt tylko na odsłoniętych częściach negatywu. Nie dołączaj nienaświetlonej taśmy filmowej, ponieważ może to zniekształcić wynik.
korekta ekspozycji skanera: Ten suwak umożliwia ustawienie punktu czerni. Jest to dostosowanie techniczne, które zapewnia prawidłowe zerowanie wartości RGB i rozłożenie histogramu między wartościami [0, 1] w celu zapewnienia odporności na kolejne operacje. Przeciągnięcie tego w lewo spowoduje rozjaśnienie negatywu. Przeciągnięcie w prawo spowoduje przyciemnienie negatywu. Podczas ręcznego dostosowywania tego suwaka dobrze jest uważnie obserwować histogram, aby upewnić się, że nie przycinasz cieni (gdzie histogram jest zbyt daleko od lewej strony wykresu). Jeśli klikniesz, próbnik modułu automatycznie obliczy wymagane przesunięcie. Aby użyć próbnika kolorów, wybierz region w najciemniejszym oświetleniu lub zaznacz cały obraz bez nienaświetlonego materiału filmowego. Dokładnie sprawdź histogram, aby upewnić się, że jego lewa część się nie przycina.

🔗korekcje

Ta zakładka zawiera suwaki, które umożliwiają dokonywanie korekcji rzucania kolorów zarówno w obszarach cienia, jak i podświetlenia.

Ustawienia na tej karcie nie powinny być potrzebne w przypadku większości dobrze zachowanych negatywów. Przydają się one głównie w przypadku starych i słabo zachowanych negatywów, na których zepsuty podkład kliszy wprowadza niepożądane przebarwienia. Zwróć uwagę, że ustawienie rzucania kolorów cieni nie będzie działać, jeśli ustawienie korekcji ekspozycji skanera na karcie filmu jest ustawione na wartość niezerową.

Innym przypadkiem, w którym te korekty przebarwień mogą być potrzebne, jest sytuacja, w której właściwości balansu bieli światła użytego do skanowania negatywu znacznie różnią się od źródła światła, przy którym oryginalna kamera filmowa wykonała zdjęcie. Na przykład, jeśli oświetlisz film światłem LED, ale oryginalne ujęcie zostało zrobione w świetle dziennym, może to wymagać dodatkowych korekt oddawania barw.

przesunięcie koloru cieni: Te trzy suwaki umożliwiają korygowanie przebarwień w cieniach poprzez indywidualne dostosowanie kanałów czerwonego, zielonego i niebieskiego. Użyj próbnika kolorów, aby automatycznie ustawić suwaki, wybierając neutralny szary obszar cienia, który wymaga korekty. Ponieważ suwaki cieni mogą również wpływać na rzucanie kolorów w podświetleniach, ważne jest, aby zakończyć ustawianie suwaków cieni przed przejściem do suwaków świateł.
balans bieli świateł: Te trzy suwaki umożliwiają skorygowanie balansu bieli w obszarach prześwietlonych przez indywidualne dostosowanie kanałów czerwonego, zielonego i niebieskiego. Użyj selektora kolorów, aby automatycznie ustawić suwaki, wybierając neutralny szary obszar w podświetleniach, który nie jest odpowiednio wyważony.

🔗odbitka

Ta karta zawiera ustawienia, które naśladują efekt tonalny papierów fotochemicznych, które zostałyby użyte do utworzenia obrazu w formie papierowej, gdyby nie wywoływanie zdjęcia cyfrowo. Są to ustawienia kreacji i mają podobny ogólny cel jak ustawienia krzywej tonalnej kreacji na karcie wygląd modułu krzywej filmowej rgb.

Korekcja ekspozycji odbitki, poziom czerni i gradacja papieru są analogiczne do kontrolek nachylenia, przesunięcia i potęgi w module balansu kolorów (który z kolei jest oparty na standardzie ASC CDL). Te ustawienia definiują kreatywną krzywą tonalną dla utrzymania oczekiwanego kontrastu po odwróceniu, na końcu modułu. Równanie rządzące tym zachowaniem nachylenia/przesunięcia/mocy to:

RGB_wy = ( RGB_we × ekspozycja + czerń ) ^ gradacja

poziom czerni (korekta gęstości): W przypadku tego suwaka wybierz próbnik kolorów, a następnie kliknij i przeciągnij, aby wybrać region obejmujący tylko naświetloną część negatywu. Jeśli wokół krawędzi obrazu widać nienaświetloną taśmę kliszy, podczas obliczania ustawienia poziomu czerni upewnij się, że te obszary są wyłączone z narysowanego prostokąta. Poziom czerni reprezentuje gęstość najczarniejszego kryształu halogenku srebra dostępnego na wirtualnym papierze. W procesie opracowywania technologii analogowej ta gęstość czerni zawsze skutkuje niezerową luminancją, ale kolejka przetwarzania zwykle oczekuje, że czerń będzie zakodowana z zerową wartością RGB. To ustawienie suwaka umożliwia zmianę odwzorowania czerni papieru na czerń kolejki za pomocą przesunięcia. Możesz użyć selektora kolorów, aby wybrać region obrazu, który powinien być odwzorowany na czerń w ostatecznym obrazie.
gradacja papieru (gamma): Ten suwak jest twoją kontrolką gamma (kontrastu) i domyślnie ma wartość 4. Jeśli wszystko poszło dobrze, ta wartość (4) minus wartość D max (z zakładki „filmu”) powinna dawać wartość z przedziału od 2 do 3.
połysk papieru (połysk): Ten suwak jest zasadniczo narzędziem do kompresji podświetleń. Gdy przeciągniesz ten suwak w lewo, zobaczysz na histogramie, że wartości podświetlenia są kompresowane (przesuwane w lewo). Odpowiednio dostosuj to, aby podświetlenia nie były przycinane na histogramie. Możesz również użyć tego do symulowania matowego wydruku fotograficznego z podświetleniami o niskim kontraście.
korekta ekspozycji odbitki: Ten suwak oferuje ostatnią możliwość poprawienia wszelkich przycięć świateł. Jeśli dokładnie wykonałeś wszystkie poprzednie instrukcje, nie powinieneś zmieniać tego ustawienia. Zwróć uwagę, że możesz zwiększyć ekspozycję wydruku, jednocześnie zmniejszając połysk papieru, co pozwala rozjaśnić średnie tony bez utraty rozjaśnień. Możesz użyć próbnika kolorów, aby wybrać najjaśniejsze światła lub wybrać cały obraz bez nienaświetlonej kliszy. Spowoduje to ustawienie ekspozycji tak, że najjaśniejsza część wybranego regionu nie zostanie przycięta. Sprawdź dwukrotnie histogram, aby upewnić się, że prawa część histogramu nie jest przycinana.