krzywe
Moduły krzywej bazowej, krzywej tonalnej oraz krzywej rgb korzystają z krzywych w celu kontroli tonów na zdjęciu. Moduły te mają wspólne cechy, które omówimy oddzielnie.
🔗węzły
W domyślnym kształcie krzywe są liniami prostymi, ograniczonymi dwoma węzłami w lewym dolnym i prawym górnym rogu ekranu. W celu modyfikacji krzywej może przesuwać węzły oraz tworzyć nowe, klikając na krzywej. Ctrl+LPM utworzy nowy węzeł o współrzędnej x, odpowiadającej pozycji kursora, i odpowiedniej pozycji y na krzywej – umożliwia to dodanie węzła bez przypadkowej modyfikacji krzywej. Na jedną krzywą możesz zdefiniować maksymalnie 20 węzłów. Jeśli chcesz usunąć węzeł, kliknij na niego i przesuń go poza obszar kontrolki.
🔗kontrolki krzywej
Poniższe elementy sterujące są wspólne dla dwóch lub więcej powyższych modułów przetwarzających i dlatego szczegółowo omawiamy je tutaj. Kontrolki specyficzne dla określonego modułu omówione są w dokumentacji tych modułów.
- metoda interpolacji
- tylko krzywa tonalna i krzywa rgb
-
Interpolacja jest procesem, w którym ciągła krzywa konstruowana jest z kilku punktów. Ponieważ ten proces nigdy nie jest idealny, darktable oferuje kilka metod, mogących zniwelować pojawiające się trudności.
-
- sześcienna funkcja sklejana jest prawdopodobnie najładniejszą z metod. Daje gładką krzywą, więc kontrast na zdjęciu jest lepiej skorygowany. Metoda ta jest jednak bardzo wrażliwa na pozycję węzłów i może tworzyć szpice i oscylacje, jeśli węzły pozostają zbyt blisko siebie lub gdy jest ich zbyt dużo. Działa najlepiej przy czterech lub pięciu węzłach, równomiernie rozłożonych.
-
- dośrodkowa funkcja sklejana zaprojektowana została specjalnie dla uniknięcia szpiców i oscylacji kosztem swobodniejszego podążania za węzłami. Działa dobrze niezależnie od liczby węzłów i ich wzajemnych odległości, ale generuje zaciemniony i nieciekawy kontrast.
-
- monotoniczna funkcja sklejana została zaprojektowana do tworzenia interpolacji monotonicznej, co oznacza, że wolna jest od oscylacji, tworzonych przez funkcję sześcienną. Metoda jest zalecana podczas budowy funkcji analitycznej z interpolacji węzła (np. wykładniczej, logarytmicznej, potęgowej, itd.). Funkcje takie dostarczane są jako presety. Jest to dobry kompromis pomiędzy metodami, omówionymi wcześniej.
- ochrona kolorów
- Jeśli do każdego z kanałów RGB zastosowano nieliniową krzywą tonalną, siła korekcji tonu zastosowana do poszczególnych kanałów może być różna i powodować przesunięcia w odcieniu. Lista ochrony kolorów dostarcza różne metody przeliczenia “poziomu luminancji” piksela dla minimalizacji tych przesunięć. Ilość korekty tonu kalkulowana jest w oparciu o wartość luminancji i taka sama korekcja stosowana jest następnie do wszystkich trzech kanałów RGB. Różne estymatory luminancji mogą wpływać na kontrast w różnych częściach obrazu, w zależności od charakterystyki zdjęcia. Użytkownik może więc wybrać estymator, który dla danego zdjęcia daje najlepsze rezultaty. Niektóre z tych metod omawiamy szczegółowo przy kontrolce zachowaj chrominancję modułu krzywej filmowej rgb. Dostępne są następujące wartości:
-
- brak
- luminancja
- maks. RGB
- uśrednione RGB
- suma RGB
- znormalizowane RGB
- prosta potęga
- skala wykresu
- tylko krzywa tonalna i krzywa bazowa
-
Skala pozwala na zniekształcenie wykresu tak, aby uzyskać właściwości graficzne, pozwalające na wyprowadzenie bardziej użytecznych krzywych. Zauważ, że opcja ma wpływ tylko na wyświetlanie, a nie na rzeczywiste parametry modułu.
-
Domyślnie używana jest skala “liniowa” (definiowana jako wartość 0), wykorzystująca równe odcinki osi odciętych i rzędnych.
-
Skala logarytmiczna skompresuje wysokie wartości i rozszerzy niskie na obu osiach, dzięki czemu węzły w światłach otrzymują więcej miejsca na wykresie i mogą być precyzyjniej kontrolowane.
-
Zwiększanie wartości “skali wykresu” na suwaku zwiększa podstawę logarytmu, użytego do skalowania osi. Pozwala to na kontrolę skali kompresji/wydłużenia. Jeśli korzystasz z czystej funkcji wykładniczej lub logarytmicznej, ustawienie tej wartości określa podstawę takiej funkcji.