anatomia modułu

W darktable podstawowym elementem przetwarzania jest moduł przetwarzający. Do pełnej edycji surowego pliku potrzebnych jest na ogół kilka takich modułów, działających na zdjęciu wejściowym, z których każdy wykonuje inną operację na danych zdjęcia. Dla osób zaznajomionych z Adobe Photoshop moduły przetwarzające w darktable można porównać do warstwy dostosowania w takim sensie, że oba te elementy tworzą “narastające dostosowanie” zdjęcia na szczycie stosu modyfikacji, dokonanych wcześniej.

W darktable dostępne są również moduły użytkowe, nie są one jednak związane bezpośrednio z przetwarzaniem zdjęcia, a w zamian udostępniają interfejs, służący do zarządzania nimi, nadawania znaczników, eksportu, itd.

Każdy moduł przetwarzający działa niezależnie od innych, ale wszystkie moduły wykonują przetwarzanie w podobny sposób:

anatomia modułu

  1. Otrzymują wejście modułu z ostatniego wykonywanego modułu i wykonują na nim operację w celu stworzenia przetworzonego wyjścia. Ta operacja jest inna dla każdego modułu przetwarzającego.

  2. Łączą wejście modułu z przetworzonym wyjściem przy użyciu operatora mieszania w celu stworzenia zmieszanego wyjścia. Jeśli mieszanie nie jest wykonywane, wynik tego kroku jest identyczny, jak przetworzone wyjście.

  3. Generują maskę, określającą krycie dla każdego piksela zdjęcia. Krycie wykorzystywane jest później do kontroli siły, z jaką działanie moduły stosowane jest do poszczególnych części obrazu.

    Możesz zdefiniować własną maskę, rysując kształty na zdjęciu lub korzystając z właściwości pikseli z wejścia modułu lub przetworzonego wyjścia (zob. maski). Maska może być następnie modyfikowana globalnym ustawieniem krycia, wpływającym identycznie na każdy piksel.

    Jeśli nie określisz żadnej maski wektorowej/parametrycznej, wyjście tego etapu przekaże dalej maskę, gdzie każdy piksel ma taką samą wartość krycia (określoną przez ustawienie krycia globalnego). Jeśli nie zdefiniowano krycia (nie dokonujesz mieszania), zostanie przyjęte krycie globalne o wartości 1.0 (inaczej 100%).

  4. Mieszają wejście modułu ze zmieszanym wyjściem dla każdego piksela oddzielnie w celu stworzenia maski jako operatora mieszającego i wygenerowania ostatecznego rezultatu. Jeśli krycie maski to 100%, ostatecznym rezultatem dla tego piksela jest zmieszane wyjście. Jeśli krycie maski to 0%, ostatecznym rezultatem dla tego modułu jest wejście modułu. Warianty pośrednie łączą proporcjonalnie zmieszane wyjście oraz wejście modułu. Ostateczny rezultat przekazywany jest do następnego modułu do dalszej obróbki.

Kroki 2 i 3 są opcjonalne i nie są wspierane przez wszystkie moduły. Przykładowo moduł demozaikowania musi zostać zastosowany do całego surowego pliku w celu stworzenia czytelnego obrazu, więc maskowanie i mieszanie wyjścia nie ma tu sensu.

Każdy z powyższych kroków opisany jest szczegółowo w kolejnych sekcjach.

translations