maski wektorowe

Przy użyciu maski wektorowej możesz tworzyć maskę, rysując kształty bezpośrednio na obszarze roboczym. Kształty mogą być używane samodzielnie bądź w grupach. Po narysowaniu kształtu na zdjęciu może on być modyfikowany, usuwany bądź użyty ponownie w innych modułach.

Kształty przechowywane są wewnętrznie jako wektory i renderowane w wymaganej rozdzielczości podczas sekwencji przetwarzania. Zapisane są w układzie współrzędnych oryginalnego obrazu i transformowane z resztą obrazu przez każdy aktywny w sekwencji moduł zniekształcający (jak np. korekcja obiektywu czy obrót i perspektywa). Oznacza to, że kształt przetwarzany jest zawsze na tym samym obrazie, niezależnie od zastosowanych później zmian.

Kontrolki do tworzenia i zmiany masek mogą zostać uaktywnione poprzez wybór ikony „maski wektorowej" lub „maski wektorowej i parametrycznej", znajdujących się na dole modułu. Tworzyć i edytować kształty możesz również z pomocą modułu menedżera masek.

🔗tworzenie kształtów

Wybierz kształt, klikając odpowiedni obrazek (kolejno od lewej: okrąg, elipsę, ścieżkę, pędzel, gradient).

Uruchamia to tryb tworzenia kształtu. Po zakończeniu tworzenia kształtu automatycznie uruchamiany jest tryb edycji.

Ctrl+LPM na kształcie spowoduje ciągłe rysowanie wielu kształtów tego samego typu – po zakończeniu rysowania kształtu wejdziesz w tryb tworzenia nowej instancji tego kszałtu. W trybie ciągłego tworzenia kliknięcie PPM spowoduje porzucenie rysowania kształtów i wejście do trybu edycji.

Dla każdego rysowanego kształtu możesz przytrzymać Shift podczas obracania kółka myszy, aby zmienić szerokość wtapiania kształtu (rozmycia na jego krawędzi, lub Ctrl+kółko dla zmiany przejrzystości kształtu. Te operacje dostępne są zarówno w trybie tworzenia, jak i edycji tak długo, jak kursor znajduje się nad danym kształtem.

Domyślnie przewijanie w górę zwiększa wartość parametru danego kształtu. To zachowanie można zmienić: ustawienia > ciemnia > przewiń w dół by zwiększyć parametr maski.

Uwaga: Kiedy wspomniane operacje użyte są w trybie tworzenia kształtu, spowodują one również zmianę domyślnych wartości wtapiania lub przejrzystości. Nowe wartości domyślne zostaną użyte podczas tworzenia kolejnego kształtu.

🔗edycja kształtów

Kliknij na ikonie ‘pokaż i edytuj elementy maski’ , żeby uruchomić tryb edycji kształtu. Pokaże on wszystkie używane przez bieżący moduł maski wektorowe i pozwoli na edycję tych kształtów, powiększy on również powiązaną grupę w managerze masek. Ctrl+LPM na tej samej ikonie uruchomi tryb ograniczonej edycji, gdzie niektóre akcje (np. przeciąganie całego kształtu i zmiana jego rozmiaru) będą niemożliwe. Tryb ten stosuje się najczęściej w celu uniknięcia kosztownych błędów podczas edycji ścieżek i kształtów pędzla.

Kliknij i przeciągnij kształt, żeby przesunąć go w obrębie obszaru zdjęcia. Kliknięcie na kształt zaznaczy go również w menedżerze masek.

🔗usuwanie kształtów

W trybie edycji kliknij PPM na kształcie, żeby go usunąć.

🔗powtórne wykorzystanie kształtów

Możesz skorzystać z masek, stworzonych w innych modułach. Kliknij na rozwijalną listę kształtów (powyżej przycisku ‘pokaż i edytuj elementy maski’), aby wybrać narysowane wcześniej kształty indywidualnie bądź użyć tej samej grupy kształtów, co w innym module. Dostępne są następujące opcje:

dodaj istniejący kształt: Wybierz pojedynczy kształt bądź grupę kształtów, narysowaną wcześniej (z poziomu menedżera masek albo z maski wektorowej innego modułu). Jeśli kształt bądź ich grupa zostały użyte już gdzieś indziej, wówczas wszystkie naniesione zmiany znajdą odzwierciedlenie również w tamtych miejscach.
użyj tych kształtów, co: Dodaje grupę kształtów, używanych w innym module, do maski bieżącego modułu. Opcja ta różni się od poprzedniej tym, że tworzy nową grupę kształtów, pozwalając na ich dodawanie bądź usuwanie niezależnie od modułu, z którego zostały skopiowane. Wszystkie kształty wspólne dla obu grup pozostają połączone.

🔗łączenie i organizacja kształtów

Moduł managera masek można wykorzystać do organizacji narysowanych kształtów. Moduł pozwala również grupować i łączyć maski przy użyciu operatorów (unia, przecięcie, różnica, wyłączenie).

🔗niepożądane zmiany kształtów

W celu zapewnienia spójnego systemu współrzędnych, kształt umieszczany na zdjęciu jest w rzeczywistości rysowany na oryginalnym pliku RAW. Kształt ten przechodzi następnie przez sekwencję, zanim zostanie finalnie użyty przez moduł i narysowany na ekranie. Oznacza to, że jeśli włączone są moduły o działaniu zniekształcającym (jak na przykład korekcja obiektywu), rysowane na ekranie i finalnym zdjęciu kształty mogą również odziedziczyć ten efekt. Może to na przykład prowadzić do renderowania okręgów jako elips albo zakrzywienia linii gradientów. Jeśli chcesz stworzyć dokładniejszy kształt (w celu uniknięcia tych efektów ubocznych), rekomendujemy unikanie prostych kształtów (okręgów / elips) na rzecz ścieżek (które mogą być rysowane przy użyciu większej ilości punktów, redukując przez to zniekształcenia. Dla uniknięcia ubocznych efektów korekcji obiektywu możesz również dostosować krzywe linii gradientów.

🔗dostępne kształty

koło: Kliknij na płótnie obrazu, by dodać koło. Kręć rolką myszy nad kołem, żeby zmienić jego średnicę. Kręć rolką nad krawędzią koła, jeśli chcesz zmienić szerokość wtapiania (ma to ten sam efekt, co przytrzymywanie Shift podczas kręcenia rolką wewnątrz głównego kształtu).
elipsa: Podstawowa obsługa jest identyczna, jak dla kształtu koła. Dodatkowo dla kształtu elipsy dostępne są cztery węzły. Kliknięcie i przeciągnięcie węzła dostosuje półosie elipsy. Ctrl+LPM i przeciągnięcie węzłów lub Shift+Ctrl+rolka obróci elipsę. Shift+LPM wewnątrz kształtu przełączy stopniowe zanikanie między trybem równoodległym i proporcjonalnym.
ścieżka: Kliknij na płótnie obrazu, żeby umieścić na nim trzy lub więcej węzłów i wygenerować kształt do swobodnej edycji. Zakończ ścieżkę przez PPM po ustawieniu ostatniego punktu. Węzły są domyślnie połączone gładkimi liniami. Jeśli zamiast tego chcesz definiować ostry kąt, możesz to zrobić poprzez Ctrl+LPM.; W trybie edycji Ctrl+LPM na istniejącym węźle przekształci go z gładkiego na ostry i vice versa. Ctrl+LPM na jednym z segmentów linii wstawia dodatkowy węzel. PPM na węźle usuwa go. Upewnij się, że kursor znajduje się nad prawidłowym węzłem i że węzeł ten jest podświetlony, aby uniknąć przypadkowego usunięcia całej ścieżki.; Rozmiar gotowego kształtu może być modyfikowany przez przewijanie. To samo odnosi się do szerokości krawędzi (obszaru stopniowego narastania przezroczystości), która może być również zmieniana przez Shift+rolka z dowolnego miejsca wewnątrz kształtu. Pojedyncze węzły oraz segmenty ścieżki mogą być przesuwane poprzez przeciąganie ich myszką. Jeśli kliknięciem wybrano węzeł, pojawią się kolejne punkty kontrolne, pozwalające na edycję zagięcia linii (PPM resetuje do wartości domyślnych). Przeciąganie jednego z punktów kontrolnych krawędzi wpłynie na szerokość brzegu tylko w tej części kształtu.; Rozważ dokładniejszą edycję ścieżek przy pomocy trybu ograniczonej edycji (Ctrl+LPM na ikonie ‘pokaż i edytuj elementy maski’). Pozwoli to na dostosowanie pojedynczych węzłów i segmentów bez ryzyka przypadkowej edycji całego kształtu.
pędzel: Rozpocznij rysowanie pociągnięć pędzla, klikając LPM na obszarze obrazu i poruszając myszą, trzymając wciśnięty przycisk. Pociągnięcie pędzla zostaje zakończone po zwolnieniu przycisku myszy. Przewiń myszką, aby zmienić rozmiar kształtu, a Shift+rolka, aby zmienić wtapianie (twardość) przed rozpoczęciem rysowania lub w dowolnym momencie podczas operacji. Podobnie możesz użyć klawiszy “{” i “}”, aby zmniejszyć/zwiększyć twardość, oraz klawiszy “<” i “>”, aby zmniejszyć/zwiększyć krycie.; Jeśli posiadasz tablet graficzny z wykrywaniem siły nacisku pióra, darktable potrafi przełożyć nacisk pióra na atrybuty kształtu pociągnięcia pędzla. Możesz to zmienić w opcji ustawienia > ciemnia > sterowanie naciskiem pędzla dla masek cieniowanych.; Po podniesieniu pióra tabletu bądź zwolnieniu klawisza myszy, kształt pociągnięcia pędzla konwertowany jest na zbiór połączonych węzłów, określających finalny kształt. Opcja konfiguracyjna (ustawienia > ciemnia > wygładzanie pociągnięć pędzla) określa dokładność wygładzenia. Wyższy poziom wygładzenia prowadzi do mniejszej ilości węzłów – ułatwia to późniejszą edycję, kosztem niższej dokładności odwzorowania.; Węzły i segmenty pociągnięcia pędzla mogą być modyfikowane indywidualnie. Po więcej szczegółów zajrzyj do dokumentacji kształtu ścieżki (powyżej). Zmień rozmiar lub twardość węzła odpowiednio za pomocą rolki lub rolki z wciśniętym klawiszem Shift nad węzłem.

Uwaga. Rendering skomplikowanego kształtu pędzla może zużywać znaczące ilości cykli procesora. O ile to możliwe, rozważ użycie kształtu koła, elipsy bądź ścieżki.

gradient: Kształt gradientu to gradient liniowy, rozciągający się od zadanego punktu do krawędzi zdjęcia.; Kliknij w obszarze zdjęcia, żeby określić pozycję linii 50% krycia. Kropkowane linie wskazują strefę pomiędzy kryciem 100% a 0%. Pomiędzy tymi liniami krycie zmienia się liniowo.; Linia posiada dwa węzły, które możesz przesunąć w celu zmiany obrotu gradientu. Możesz również ustawić kąt obrotu podczas umieszczania kształtu gradientu, klikając i przeciągając go.; Linie gradientu można zakrzywiać kółkiem myszy, gdy kursor znajduje się w pobliżu środkowej linii. Możesz to wykorzystać do przeciwdziałania dystorsji, spowodowanej działaniem modułu korekcji obiektywu.; W zależności od modułu i zdjęcia bazowego użycie kształtu gradientu może powodować artefakty bandingu. Aby temu zaradzić, rozważ aktywację modułu ditheringu lub posteryzacji.

🔗odwracanie polaryzacji maski wektorowej

Kliknij na przyciskach „+/-” w celu odwrócenia polaryzacji całej maski wektorowej. Przykładowo okrągła maska domyślnie stosowana jest do obszaru wewnątrz narysowanego koła. Odwrócenie polaryzacji spowoduje jej zastosowanie do obszaru całego zdjęcia za wyjątkiem właśnie tego koła.

🔗panoramowanie i zoomowanie zdjęcia

Podczas tworzenia lub edycji kształtu działania myszy są stosowane do bieżącego kształtu. Jeśli chcesz przesunąć lub powiększyć część obrazu pokazaną w widoku środkowym, przytrzymaj klawisz „a” podczas przeciągania myszą lub korzystania z rolki. Gdy klawisz jest wciśnięty, działania myszy będą dotyczyć całego obrazu, a nie bieżącego kształtu.